کوچولو ۳-۲ روزه یاد گرفته چهار دست و پا راه بره. به همین مناسبت دنیا براش رنگ و بوی تازه ای پیدا کرده! هر چیزی تو چشمهای کوچکش دست یافتنی به نظر میاد و برای رسیدن به هیچ چیزی به توانایی خودش شک نمیکنه! روحیه خوبیه... مطمئنا همه ما روزی توانایی هامون رو - که حالا برامون داشتنش عادی شده - برای اولین بار یکی یکی پیدا کردیم و هر بار با کشف جدیدمون همه چیز برامون شدنی تر و دست یافتنی تر به نظر اومده! کاش این حس باهامون همیشه میموند! کاش همیشه حس «توانا» بودن میکردیم!
ای کاش... ای کاش ... ای کاش
ReplyDeleteآرزوی حس توانا بودن بمونه برای بعد. کاش اینقدر احساس ناتوانی نمیکردم!
ReplyDeleteهمون دیگه!
Deleteکاکایو بخرم برای نی نی جایزه بفرستم؟ البته دو تا یکی برا خودش یکی برا مامانش.
ReplyDeleteممنون چه مهربون!!!
Deleteچه اذتي داره ميبيني كوچولوت پر انرژي داره كشف ميكنه دنياشو . ني ني من وقتي همين سن ها بود انرژي خيلي زيادي داشت. هنوز نميتونست چهار دست و پا بره سينه خيز رو به جلو ميرفت با دستهاش.
ReplyDeleteاینم اول سینه خیز میرفت! بعدِ یه روز خودش کشف کرد که از پاهاش هم میتونه استفاده کنه!!!
Deleteمبارک باشه به نی نی.لپش رو بکش!
ReplyDeleteاره احساس توانایی کردن خیلی خوبه.
ممنون
Delete